Bukkittingi - Donau Maninjau - Jakarta- Jogja
Blijf op de hoogte en volg Tim&Marijn
02 Juni 2014 | Indonesië, Jogjakarta
3e blog:
Inmiddels hebben we het prachtige eiland Sumatra achter ons gelaten en zijn we van Padang naar Jakarta gevlogen. We zijn benieuwd of dit eiland ons ook zo zal verwonderen. Dat heeft Sumatra namelijk echt gedaan!
Overigens zijn we wel blij dat we de vlucht naar Jakarta hebben kunnen maken. Als het aan de buschauffeur had gelegen die ons van Parapat naar Bukittinggi reed, dan waren we nooit aangekomen. Wat een helse rit was dat. Na 15 minuten was Marijn al wagenziek (heeft hier nooit last van) en kon alleen nog maar liggen. Tja.. Best lastig aangezien we samen maar twee busstoeltjes tot onze beschikking hadden. Vervolgens werd ik ook nog ziek en dat is nog niet alles! De chauffeur reed werkelijk als een bezetene en wist het voor elkaar te krijgen om 3 lekke banden te rijden. Daar sta je dan, in the middle of no where en geen garage in de buurt. Uiteindelijk zijn we ruim 22 uur onderweg geweest en (tot onze eigen verbazing) ongedeerd aangekomen in Bukittinggi.
Bukittinggi is een klein en zeer druk stadje, met een prachtige omgeving. Zo kijk je uit over Sainok Canyon en hebben we ons prima vermaakt door over de markt te lopen. Ook hier werden we om de 100 meter aangesproken door locals om te vragen of we met ze op de foto wilden..
Vervolgens zijn we naar Danau Maninjau gegaan, net als Lake Toba een prachtig kratermeer. Hier hebben we een relax dagje gehad, die we beiden goed konden gebruiken. Helaas hebben we daardoor geen bezoek kunnen brengen aan Harau Valley. We hebben dus nog lang niet alles van Sumatra gezien en dat geeft genoeg redenen om er ooit nog eens terug te komen!
Onze vlucht was ook weer een avontuur. Om 13:50 uur vertrok de vlucht, dus we zijn vroeg opgehaald en richting het vliegveld gereden. Nadat we waren ingecheckt en onze bagage hadden afgegeven begon het wachten. Om 13:50 uur was er nog steeds geen vliegtuig en niemand sprak voldoende Engels om ons uit te kunnen leggen wat er aan de hand was. Dan maar terug naar de balie beneden.. Dat kan hier allemaal gewoon, want van een echte controle is geen sprake. De vlucht die wij hadden geboekt bleek een paar uur vertraging te hebben, wat vanochtend bij het inchecken al bekend was.
Eenmaal in Jakarta aangekomen zijn we met een bus naar het centrum gereden. Een wereld stad met toren hogen gebouwen en veel verlichting, een enorm contrast met de steden op Sumatra. Helaas sloeg de diesellucht ons wel bijna plat tegen de grond toen we bij het centraal station uitstapten. Daar probeerden we een treinticket richting Yogyakarta te kopen voor de volgende dag, maar helaas zat alles vol. Of we die avond nog wilden vertrekken. Dilemma.. De rit schijnt namelijk erg mooi te zijn en daar is 's avonds weinig van te zien. Bovendien was de reisdag al lang genoeg, dus besloten we om in elk geval 1 nacht in Jakarta te blijven. Er werd tegen ons gezegd dat als 's ochtends vroeg zouden komen er misschien een extra trein zou rijden. Het proberen waard!
Een slaapplek zoeken.. Door de regen liepen we langs de overvolle straten en probeerden we het langs razende verkeer te ontwijken. Wij liepen kennelijk in een buitenbuurt, want van die wereldstad waar we met de bus door reden, was niets meer te bekennen. Na 5 minuten waren we zeiknat geregend en besloten we onszelf wat luxe te gunnen :-). Schone kamer, warme douche, fris en een fijn bed. Heerlijk!!
's Ochtends ging de wekker voor 6 uur en zijn we weer naar het centraal station gegaan. Helaas nog steeds geen plek, maar de balie medewerker vroeg onze paspoorten en gaf aan dat we over een half uur terug moesten komen. Zodra er een extra trein werd ingezet, zou hij twee plekken voor ons boeken.
Na een half uur ging ik weer keurig in de rij staan, maar al snel werd ik gewenkt naar een loket dat dicht zat. De medewerker, waar we onze paspoorten achter lieten, zwaaide blij met een papiertje door de lucht. Onze tickets! Hij was duidelijk trots en vertelde dat er 45 minuten later een extra trein zou rijden en hij had twee executive tickets voor ons geboekt. De plekken in de trein waren erg ruim en samen met uit uitzicht maakte dat de 8 uur durende reis een mooie belevenis.
Het is 03:30 uur als de wekker gaat, ja reizen is niet enkel relaxen! We kleden ons snel aan en wachten buiten op het balkon op de chauffeur. Even hebben we de tijd om over Yogyakarta heen te kijken. Een grote, drukke en ook gezellige stad die omringt is door 4 hoofdwegen. Daar tussen in is het een doolhof van smalle gangetjes. Ergens daar tussen in zit ons hotel en we proberen uit te zoeken hoe we onze weg kunnen vinden. Gelukkig weet de chauffeur precies hoe we moeten lopen!
Met een rotgang blazen we richting een berg waar we de zonsopkomst bij de Borobudur tempel gaan bewonderen. Het schijnt prachtig te zijn. Jullie lezen het goed.. Schijnt, want wij hebben er niets van gezien. Samen met nog een hele hoop andere toeristen hebben we een uur de mist ingestaart in de hoop dat deze zou verdwijnen. Dit gebeurden niet en rond 06:15 uur zijn we terug gegaan om daadwerkelijk de boeddhistische tempel op de berg te gaan bekijken. Indrukwekkend en mooi! Wel enorm toeristisch, dus we waren blij dat we er vroeg een kijkje gingen nemen.
De rest van de dag en morgen hebben we rustig de tijd om Yogya te bekijken, daarna gaan we met een omweg door richting Bali!
Inmiddels hebben we het prachtige eiland Sumatra achter ons gelaten en zijn we van Padang naar Jakarta gevlogen. We zijn benieuwd of dit eiland ons ook zo zal verwonderen. Dat heeft Sumatra namelijk echt gedaan!
Overigens zijn we wel blij dat we de vlucht naar Jakarta hebben kunnen maken. Als het aan de buschauffeur had gelegen die ons van Parapat naar Bukittinggi reed, dan waren we nooit aangekomen. Wat een helse rit was dat. Na 15 minuten was Marijn al wagenziek (heeft hier nooit last van) en kon alleen nog maar liggen. Tja.. Best lastig aangezien we samen maar twee busstoeltjes tot onze beschikking hadden. Vervolgens werd ik ook nog ziek en dat is nog niet alles! De chauffeur reed werkelijk als een bezetene en wist het voor elkaar te krijgen om 3 lekke banden te rijden. Daar sta je dan, in the middle of no where en geen garage in de buurt. Uiteindelijk zijn we ruim 22 uur onderweg geweest en (tot onze eigen verbazing) ongedeerd aangekomen in Bukittinggi.
Bukittinggi is een klein en zeer druk stadje, met een prachtige omgeving. Zo kijk je uit over Sainok Canyon en hebben we ons prima vermaakt door over de markt te lopen. Ook hier werden we om de 100 meter aangesproken door locals om te vragen of we met ze op de foto wilden..
Vervolgens zijn we naar Danau Maninjau gegaan, net als Lake Toba een prachtig kratermeer. Hier hebben we een relax dagje gehad, die we beiden goed konden gebruiken. Helaas hebben we daardoor geen bezoek kunnen brengen aan Harau Valley. We hebben dus nog lang niet alles van Sumatra gezien en dat geeft genoeg redenen om er ooit nog eens terug te komen!
Onze vlucht was ook weer een avontuur. Om 13:50 uur vertrok de vlucht, dus we zijn vroeg opgehaald en richting het vliegveld gereden. Nadat we waren ingecheckt en onze bagage hadden afgegeven begon het wachten. Om 13:50 uur was er nog steeds geen vliegtuig en niemand sprak voldoende Engels om ons uit te kunnen leggen wat er aan de hand was. Dan maar terug naar de balie beneden.. Dat kan hier allemaal gewoon, want van een echte controle is geen sprake. De vlucht die wij hadden geboekt bleek een paar uur vertraging te hebben, wat vanochtend bij het inchecken al bekend was.
Eenmaal in Jakarta aangekomen zijn we met een bus naar het centrum gereden. Een wereld stad met toren hogen gebouwen en veel verlichting, een enorm contrast met de steden op Sumatra. Helaas sloeg de diesellucht ons wel bijna plat tegen de grond toen we bij het centraal station uitstapten. Daar probeerden we een treinticket richting Yogyakarta te kopen voor de volgende dag, maar helaas zat alles vol. Of we die avond nog wilden vertrekken. Dilemma.. De rit schijnt namelijk erg mooi te zijn en daar is 's avonds weinig van te zien. Bovendien was de reisdag al lang genoeg, dus besloten we om in elk geval 1 nacht in Jakarta te blijven. Er werd tegen ons gezegd dat als 's ochtends vroeg zouden komen er misschien een extra trein zou rijden. Het proberen waard!
Een slaapplek zoeken.. Door de regen liepen we langs de overvolle straten en probeerden we het langs razende verkeer te ontwijken. Wij liepen kennelijk in een buitenbuurt, want van die wereldstad waar we met de bus door reden, was niets meer te bekennen. Na 5 minuten waren we zeiknat geregend en besloten we onszelf wat luxe te gunnen :-). Schone kamer, warme douche, fris en een fijn bed. Heerlijk!!
's Ochtends ging de wekker voor 6 uur en zijn we weer naar het centraal station gegaan. Helaas nog steeds geen plek, maar de balie medewerker vroeg onze paspoorten en gaf aan dat we over een half uur terug moesten komen. Zodra er een extra trein werd ingezet, zou hij twee plekken voor ons boeken.
Na een half uur ging ik weer keurig in de rij staan, maar al snel werd ik gewenkt naar een loket dat dicht zat. De medewerker, waar we onze paspoorten achter lieten, zwaaide blij met een papiertje door de lucht. Onze tickets! Hij was duidelijk trots en vertelde dat er 45 minuten later een extra trein zou rijden en hij had twee executive tickets voor ons geboekt. De plekken in de trein waren erg ruim en samen met uit uitzicht maakte dat de 8 uur durende reis een mooie belevenis.
Het is 03:30 uur als de wekker gaat, ja reizen is niet enkel relaxen! We kleden ons snel aan en wachten buiten op het balkon op de chauffeur. Even hebben we de tijd om over Yogyakarta heen te kijken. Een grote, drukke en ook gezellige stad die omringt is door 4 hoofdwegen. Daar tussen in is het een doolhof van smalle gangetjes. Ergens daar tussen in zit ons hotel en we proberen uit te zoeken hoe we onze weg kunnen vinden. Gelukkig weet de chauffeur precies hoe we moeten lopen!
Met een rotgang blazen we richting een berg waar we de zonsopkomst bij de Borobudur tempel gaan bewonderen. Het schijnt prachtig te zijn. Jullie lezen het goed.. Schijnt, want wij hebben er niets van gezien. Samen met nog een hele hoop andere toeristen hebben we een uur de mist ingestaart in de hoop dat deze zou verdwijnen. Dit gebeurden niet en rond 06:15 uur zijn we terug gegaan om daadwerkelijk de boeddhistische tempel op de berg te gaan bekijken. Indrukwekkend en mooi! Wel enorm toeristisch, dus we waren blij dat we er vroeg een kijkje gingen nemen.
De rest van de dag en morgen hebben we rustig de tijd om Yogya te bekijken, daarna gaan we met een omweg door richting Bali!
-
02 Juni 2014 - 06:59
Antoinette:
Lieve Tim & Marijn,
Wat heerlijk wakker worden met een blog van jullie!!!! Wat een avonturen. Nog heel veel plezier toegewenst!!! Kus -
02 Juni 2014 - 07:06
Peter:
als ik jullie verhalen zo lees, dan ben ik wel heel benieuwd naar de foto's. Geniet er maar van en veel plezier. -
02 Juni 2014 - 08:29
Tineke:
Lieve Tim en Marijn, ooh wat naar dat jullie allebei ziek zijn geweest op zo'n helse busrit :-( Maar hoe geradbraakt je ook bent de locals willen toch met je op de foto (als echte BN'ers) Wat een belevenissen en heel vroeg je bed uit om mist te zien ook niet leuk, maar misschien kon je wat ansichtkaarten bemachtigen die wel de mooie zons opkomst hebben...
Nog heel veel plezier en geniet ervan. Groetjes uit Doesburg xx -
02 Juni 2014 - 09:47
Henry En Arjon:
Wat een lol dat reizen...maar de foto's die we hebben mogen bewonderen spreken boekdelen!!! -
02 Juni 2014 - 13:06
Abvandergiessen:
Met veel plezier jullie verslag gelezen.wacht weer op jullie verdere avonturen.niet meer ziek worden!xxoma -
02 Juni 2014 - 16:54
Abvandergiessen:
Dhyana pura,the best place to stay.seminyak kuta bali.(0361) 751442. Mooi complex. -
02 Juni 2014 - 17:14
Conny:
Wat een reis zeg! En dan mopperen wij als de bus een paar minuten te laat is! Weer geweldige foto's gezien en ben eigenlijk best wel jaloers hoor! Geniet nog maar en pak de momenten van rust. Knuffels van hier xxxxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
